Día Internacional da muller, 8 de marzo

Todos nós – homes e mulleres, soldados e axentes de mantemento da paz, ciudadanos e líderes – temos a responsabilidade de contribuír a eliminar a violencia contra a muller. Os Estados deben cumplir coas súas obligacións de previr a violencia, enxuiciar aos perpetradores e proporcionar reparacións ás víctimas. E cada quen de nós debe falar claramente na familia, no lugar de traballo e na comunidade, de modo que cesen os actos de violencia contra a muller.
Ban Ki-moon, Secretario Xeneral das Nacións Unidas


As cousas non cambiaron moito dende a Antigüidade. En Roma a muller era unha menor sempre supeditada á autoridade dun varón, primeiro o pai, logo o marido e finalmente ata un fillo. Casaba moi nova e case sempre o matrimonio fora concertado polo pai. É verdade que a muller casada (matrona) dirixe a casa e non vive recluída no xineceo ( como a grega), sae de casa pero acompañada e participa, sentada, nas comidas de homes, non pode beber viño puro senón rebaixado con mel ( mulsum). Asistía tamén aos espectáculos e, en ocasións, houbo mulleres loitadoras profesionais, puxilistas, corredoras etc.
Pero tiña vedado o campo xurídico e tamén ser banqueira, recordemos que era considerada sempre unha menor. Na vida relixiosa só tiña acceso ao cargo de vestal, sacerdotisa de Vesta e durante trinta anos mínimo debía permanecer virxe senón era enterrada viva. Por último, no terreo político a muller no tivo ningunha clase de dereitos.
Os autores clásicos sempre recurren a un mismo argumento: infirmitas feminarum, é dicir, a debilidade das mulleres. Sonache?

Le a historia dalgunhas mulleres que relatamos aquí:

Boudica( Boadicea): Esta muller que morreu no ano 60 d. C., foi raiña dunha tribu na Roma británica, os icenios. Púxose ao frente dunha rebelión contra o poder de Roma. Os rebeldes arrasaron a zona este de Inglaterra, e, segundo Tácito, mataron a 70.000 homes, entre romanos e adeptos. O gobernador romano Suetonio Paulino esmagou finalmente a revolta e pénsase que ela suicidouse.

Cleopatra ( 69-30 a.C.): Convertiuse en raiña de Exipto no ano 51 a. C. Descendía de gregos, aínda que falaba coma os exipcios e considerábase filla de Ra, deus exipcio do Sol. Dín que non tiña moita beleza pero si moito encanto que sabía utilizar para seducir aos homes, entre eles Xulio César e Marco Antonio. Servíase desas armas para conquerir máis poder do que xa tiña. Cando Octavio Augusto derrotou a Marco Antonio na batalla de Accio, os dous suicidáronse.



Zenobia: Raiña da colonia de Palmira (Siria), nunca se contentou con gobernar baixo a autoridade romana. No ano 269 lanzouse á conquista de Exipto e o ano seguinte á da maior parte de Asia Menor, buscando independencia de Roma. No ano 272, Aureliano derrotouna e levouna a Roma coma un trofeo. Ela acabou por casar cun senador e retirarse.




Estas eran algunhas pero aínda nos quedan outras que van na presentación.

Seguro que ti podes engadir máis.

Letras e Mulleres No Mundo Antigo Feminino Pl

View more presentations from xmlores. (tags: antigo conmemoración)